Verschillende Oekraïense websites die in het Russisch publiceren (112.ua, Ukrainskiye novosti, MIGnews) publiceerden tegelijkertijd identieke berichten over het de Duitse Bondsdaglid Inge Höger. Het partijlid van Die Linke bekritiseert in het artikel de Oekraïense parlementsvoorzitter Andriy Parubiy.

Website screenshot 112 ua
Screenshot website 112.ua
Website screenshot Ukrainskiye novosti
Screenshot website Ukrainskiye Novosti

Die Linke is een Duitse democratisch-socialistische politieke partij. Die Linke is een van de vier grootste partijen en de meest linkse partij in de Bondsdag. De partij is in 2007 opgericht als fusie van Die Linkspartei (eerder Partij van het Democratische Socialisme) en WASG (Arbeid & Sociale Gerechtigheid) en komt voort uit de Oost-Duitse communistische partij.

Website screenshot mignews
Screenshot website mignews

Inge Höger publiceerde haar standpunten over Parubiy in het Duits en in het Engels op haar officiële website.

Höger schrijft dat Parubiy onderscheid maakt tussen Oekraïners en niet-Oekraïners en zegt dat niet-Oekraïners geen recht hebben op inspraak in nationale aangelegenheden en binnenlandse politieke debatten. Ze verwijst daarbij naar twee Russische sites (Lenta.ru, Vesti), maar niet naar een transcript van wat Parubiy daadwerkelijk zei.

Dit zijn de precieze woorden van Inge Höger:

“Andrij Parubij, voorzitter van het Oekraïense parlement, deed tijdens een parlementaire zitting een zeer agressieve uitspraak over het oostelijk deel van Oekraïne. Hij zei dat zijn grootmoeder uit de regio Charkov hem vertelde dat miljoenen Oekraïners in Oost-Oekraïne zijn gedood, door de bewoners van Moskou, door het Kremlin zelf. Daarna ging hij verder door te zeggen dat zij (de bewoners) veel mensen uit verschillende delen van een ander land (Rusland) meebrachten en daarom zijn zij geen Oekraïners. Hij redeneerde dat ze daarom geen recht hebben op inspraak in nationale aangelegenheden.”

pa5

Door de beweringen van Höger te vergelijken met het officiële transcript van de Oekraïense parlementaire zitting, is te zien dat wat Höger beweert op geen enkele manier overeenkomt met wat Parubiy eigenlijk zei en dat het volledig uit de context is gehaald.

Het parlement voerde een debat over het veranderen van de namen van de steden. Dit is in verband met de nieuwe wet op ‘decommunisatie’, waarbij in het hele land restanten van het communistische bewind worden verwijderd. Ook worden namen van steden en straten veranderd. Parubiy zei dat tijdens de Holodomor, de kunstmatig veroorzaakte hongersnood van 1932-1933, delen van Oekraïne werden hervestigd, maar dat ondanks deze laatste demografische veranderingen elke gemeenschap tot 18 februari 2016 de tijd had om zelfstandig te beslissen over nieuwe namen voor hun steden. Dit cruciale onderdeel van wat hij zei, werd volledig weggelaten door de Russische media die Inge Höger citeerde.

In tegenstelling tot wat Höger beweert, betwist Parubiy op geen enkele manier het recht van Oost-Oekraïners om beslissingen te nemen over de namen van hun steden.

Vervolgens memoreert Inge Höger aan de rol die Parubiy speelde in de tragische gebeurtenissen op 2 mei 2014 in Odessa, waar tijdens een brand bijna vijftig mensen om het leven kwamen. Ze verwijst daarbij naar de AG Friedensforschung, een universitaire werkgroep bestaande uit linkse academici die bij Die Linke zijn aangesloten.

pa6

Het artikel van Friedensforschung waar Höger naar verwijst, gaat over een film van de pro-Russische Duitse journalist Ulrich. De film gaat over de gebeurtenissen in Odessa en beschuldigt Parubiy eigenlijk nergens van. In het artikel worden woorden gebruikt als ‘fascisten uit Kiev’ en ‘Kievse staatsgreep’ en de centrale vraag is wie het meest profiteert van de dramatische gebeurtenissen in de havenstad.